درمان ارتودنسی به منظور اصلاح ناهنجاری های موجود در مجموعه فکین و دندانها، و بازیابی عملکرد عادی آنها صورت می گیرد. در این روش که توسط ارتودنتیست انجام می شود، نسبت به مرتب و تراز کردن دندانها، و ایجاد تناسب و هماهنگی بین فک و دندان اقدام می شود. ارتودنسی با بهبود عمل جویدن، گفتار، زیبایی و در کل، سلامت عمومی و سلامت دهان، باعث افزایش راحتی و عزت نفس فرد، و نهایتا بهبود کیفیت زندگی او میشود.

بیشتر بخوانید... جلسه اول ارتودنسی

خطرات و عوارض ارتودنسی موضعی

·       صدمات وارده به مینای دندان

آسیب های وارد شده به مینای دندان می تواند شامل کلسیم زدایی، شکستگی و ترک خوردگی مینا باشد.

·       پوسیدگی

فضاهای کوچکی که در اطراف بریس های دندانی ایجاد می شود، می تواند محلی برای گیر کردن ذرات غذا و در نتیجه رسوب پلاک و تجمع باکتری باشد.

·       تغییر رنگ دندان

·       تحلیل رفتن ریشه

·       انکیلوزیس

انکیلوز به وضعیتی گفته می شود که در آن ریشه دندان به استخوانی که آن را نگه می دارد می چسبد. در چنین مواردی فقط بخش کوچکی از دندان در خارج از لثه قابل مشاهده است و اندازه آن از بقیه دندان ها کوتاه تر خواهد شد.

·       ایسکمی، پالپایتیس، نکروزیس

ارتودنسی دندانها را جابجا می کند و این امر باعث وارد آمدن فشار بر اطراف و از جمله بر رگهای خونی پالپ دندان می شود.

·       ژنژیویت

التهاب لثه بیشتر در اثر بریس ها اتفاق می افتد که شامل بریس های شفاف یا Invisalign یا بریس های فلزی هستند.

·       عقب رفتن لثه

در صورتی که التهاب لثه پیشروی کند، لثه تحلیل رفته، دچار عقب روی می شود.

·       بیماری پریودنتال

اگر بهداشت دهان بیمار مناسب نباشد، تحلیل لثه  می تواند منجر به بیماری پریودنتال شود. بیماری پریودنتال یک بیماری باکتریایی مزمن است که بافت لثه را درگیر می کند و نهایتا به تخریب کامل لثه و استخوان آلوئولار فک می شود.

بیشتر بخوانید... ترتیب رویش دندانهای دائمی

·       خطرات و عوارض ارتودنسی مربوط به مفصل تمپوروماندیبولار

این مشکل باعث درد یا ایجاد صدا در مفصل فک می شود و هنوز ارتباط آن با ارتودنسی مشخص نیست. متخصصین معتقدند که قبل از اقدام به ارتودنسی بیمار باید از نظر اختلالات مفصل تمپوروماندیبولار (TMJ) چک شود تا افراد آسیب پذیر شناسایی شوند.

·       بازگشت ارتودنسی

یکی از خطرات و عوارض ارتودنسی بازگشت دندان ها به موقعیت قبل خود بعد از برداشتن بریس هاست. البته، چون این احتمال وجود دارد که در همه بیماران مقداری برگشت صورت بگیرد، غالبا از نگهدارنده برای پیشگیری استفاده می شود.