بیماری قند یا دیابت یک بیماری متابولیکی است که حداقل در حدود 3 تا 4 درصد جمعیت جهان دارای این بیماری می باشند و روز به روز در حال افزایش است. این بیماری توسط هایپرگلایسمی مزمن ناشی از کمبود مدیریت انسولین و یا نقص در ترشح انسولین بوجود می آید.

 دیابت شامل دو نوع است:

دیابت نوع اول که کمبود در ترشح انسولین است و فرد مبتلا باید انسولین تزریق کند و بدلیل بروز سریع علائم در دوره نوجوانی، دیابت نوجوانی نیز نامیده می شود.

دیابت نوع دوم که غیر وابسته به انسولین و فرد مبتلا نیاز به تزریق انسولین ندارد. دیابت نوع دوم ترکیبی است از مقاومت در برابر انسولین و واکنش ناکافی ترشح انسولین جبرانی.

امروزه هیچ محدودیتی برای مراحل انجام ارتودنسی وجود ندارد و بسیاری از افرادی که دیابت دارند به درمان ارتودنسی احتیاج دارند. اما باید در نظر داشت که حرکت دندان در ارتودنسی با بازسازی استخوان صورت می گیرد. در افراد مبتلا به دیابت زمینه ابتلا به بیماری های پریودنتال افزایش می یابد. هنگامی که استخوان از بین می رود دندان های اطراف را از دست می دهد اغلب این دندان ها به موقعیت های نامطلوب حرکت می کنند. از دست دادن استخوان همراه با التهاب می تواند در حرکت دندان در ارتودنسی، حرکت های غیر قابل پیش بینی ایجاد کند.

بیشتر بخوانید... دندان تا چند سالگی در میاد

دیابت ممکن است در هر سنی وجود داشته باشد بنابراین:

  • یک فرد دیابتی که به دنبال درمان ارتودنسی می باشد باید مراقب قند خون خود باشد و با کنترل قند خون، قند خون منظم و پایداری داشته باشد.
  • بیماران دیابتی به شرط اینکه دوره مراقبت بهداشت دهان و دندان را رعایت کنند و برنامه منظمی داشته باشند می توانند درمان ارتودنسی خود را شروع کنند.
  • افراد مبتلا به دیابت که بیماری آنها بخوبی کنترل شده است، مانعی برای درمان ارتودنسی ندارند.
  • در بیمارانی که وضعیت بیماری آنها کنترل نشده و یا سطح کنترل ضعیف است درمان ارتودنسی انجام نمی شود.
  • حفظ بهداشت در ارتودنسی در بیماران دیابتی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

بهترین متخصص ارتودنسی با در نظر گرفتن شرایط و نوع دیابت بیماران خود را بررسی کرده و درمان ارتودنسی را شروع می کند.