مصرف مواد مخدر باعث اختلال در دریافت نیروهای ارتودنسی به دندان ها می شود.

مواد مضر موجود در مولکول های مواد مخدر که به طور منظم توسط بیماران مصرف می شوند می توانند از طریق گردش خون وارد سلول های بافت لثه ها شوند و بر روی نیروهای مکانیکی دستگاه های ارتودنسی اثرات منفی اعمال کنند.

مهم است که ارتودنتیست ها بررسی دقیق و کاملی داشته باشند از سابقه قبلی بیمار مبنی بر مصرف یا عدم مصرف مواد مخدر بخصوص در افراد جوان که طیف بیشتری از مصرف کنندگان مواد مخدر را شامل می شوند.

به هر حال سابقه مصرف مواد مخدر باید بخش جدایی ناپذیری از  برنامه هر متخصص ارتودنسی در تهران برای تشخیص و درمان ارتودنسی باشد.

حرکت ارتودنسی و فعالیت استخوان وابسته به عوامل سیستمیک می باشد

این عوامل عبارتند از :

  • بیماری های متابولیک استخوان
  • عوامل تغذیه ای
  • گروه سنی بیمار
  • مصرف مواد مخدر

بنابراین در این مقاله سعی ما براین است که یک بررسی جامع از اثرات این عوامل بر حرکات دندانی در ارتودنسی نامرئی داشته باشیم.

بیماری های متابولیک استخوان

هورمون سیستمیک مانند استروژن، آندروژن و کلسی تونین با افزایش محتوای مواد معدنی استخوان، توده استخوان و کاهش در نرخ جذب استخوان در ارتباط است.

در نتیجه آنها می توانند حرکات ارتودنسی را به تاخیر بیاندازند و باعث میشود قیمت ارتودنسی افزایش یابد.

در مقابل، هورمون های تیروئید و کورتیکواستروئیدها ممکن است حرکت ارتودنسی را سریع تر کنند.

طول درمان ارتودنسی را کاهش دهند.

در نتیجه فلوراید ممکن است پایداری ارتودنسی را کمتر کند.

داروهای ضد التهابی استروئیدی که به منظور کاهش تحلیل استخوان تجویز می شوند ممکن است در طولانی مدت بر حرکات ارتودنسی اثر بگذارند.

آنها می توانند پاسخ استخوان به فشار وارده را به تاخیر بیندازند.

یا مدت زمان انجام ارتودنسی را طولانی تر کنند.

اثر داروها بر درمان ارتودنسی نباید نادیده گرفته شود.

پروستاگلندین ها و لکوترین نیز در حرکات ارتودنسی اثر گذار هستند.

به نظر می رسد که آنها ممکن است برنامه های کاربردی بالینی آینده را که می تواند به  حرکت دندان ها منجر شوند افزایش دهند.

استفاده از داروهای فوق باید توسط هر ارتودنتیست در ارزیابی زمان درمان و در طرح درمان در زمانی که برای حرکت دندان تلاشی صورت می گیرد در نظر گرفته شود .